Een familie drama in delen/ deel 4
by Sfynx K
7 Feb, 2014 Overige 1226 Bezoekers
Op een dag kreeg mijn man een hele lange, verwijtende mail van zijn dochter. Hard, loeihard was die mail. Waarom ze zo hard was, begrijp ik nog steeds niet, maar ze had het over het verleden, hoe ze de dingen had ervaren en ze verdedigde haar zus en broers in die mail. Er kwamen verwijten naar zijn vrouw toe, vooral over de gedichten die ze had geschreven. Gewoon op een site en gewoon zonder naam of toespeling naar hen, maar wel over verdriet en schijnbaar herkenden zij zich in deze gedichten en maakte zij zich daar boos over.
Ze bleef echter wel alles volgen, dat was eigenlijk wel grappig, maar ook in de gedichten moest ze alles ineens gaan relativeren, dingen waar ze niets mee van doen had, ging ze relativeren. Gek genoeg waren er ook andere mensen die over dezelfde gedichten vielen, die dachten dat het hen aanging. Maar er is nog iets van vrijheid van schrijven, zolang je maar niemand beledigd en dat was ook niet aan de orde.
Haar vader beantwoorde de mail met een levensverhaal, wat hij in 2008 al had geschreven. Verder had hij niets te vertellen, ze moesten het er maar mee doen, maar ook hierop kwam weer een boze mail terug. Toen besloot zijn vrouw nog maar eens een mail eraan te wagen, wat ze eerst niet wilde, maar later toch maar deed:
Beste *******,
Veel woorden wil ik er niet echt aan vuil maken. Er is echter één ding wat ik kwijt wil en dat is het volgende:
Je hebt een oordeel gevormd, over van alles en nog wat, mijn kinderen, daar weet jij helemaal niets van, ben je helderziende of zo?
Je hebt **** en ****** zeker nooit gesproken over wat er allemaal voorafging aan alles?
Je zegt dat je van je vader houdt.......nou dat blijkt, met al die verwijten!
Oordeel pas, als je alle feiten ook werkelijk op een rijtje hebt!
Wat je hebt gezegd over vroeger, daar ben ik niet bij geweest, dus daar moet ik me van distantiëren. Dat wat in het heden gebeurt, dat is iets wat mij wel aangaat. je broers kunnen heel goed zelf praten, dat hoef jij niet voor ze te doen. Net zoals je zus dat kan.
Wat ik schrijf, daar heb je niets mee te maken, dat maak ik zelf wel uit, mijn schrijfsels zijn van mij en ik noem nooit namen. Trouwens, je betrekt wel heel veel artikelen op jezelf, vergeet niet, dat alles niet alleen om jullie draait, er is nog meer tussen hemel en aarde!
Als je vind dat je vader maar 3 dagen ziek mag zijn om jullie te plezieren, het spijt me, maar dat klinkt wel heel erg egoïstisch, vind je zelf ook niet?
Voor mij is het verhaal afgelopen, wat je vader doet en wil, dat is aan hem, maar ik kan niet omgaan met mensen die zo hard zijn voor iemand die lijdt aan Chronische PTSS. Weet je eigenlijk wel wat het inhoud?
Dit is een laatste bericht van mij, het heeft ook geen zin om hierop te antwoorden, want ik doe er verder niets meer mee. Ik hoop dat je ooit eens tot inzicht komt, dat je niet zomaar kunt oordelen en vraag eens aan je broers, of ze je misschien uit de droom willen helpen? Het schept misschien wat meer duidelijkheid voor je.
Ik wens je in elk geval nog heel veel wijsheid en geluk in de toekomst.
Dit was een laatste mail aan haar, maar er kwam wel een nare reactie op terug. Maar het was klaar er was genoeg gezegd en genoeg gedaan. Deze twee mensen zijn een nieuw leven gestart en misschien, dat er in de toekomst wel weer iets gebeurt, waardoor de kleinkinderen hun opa en oma eens het ware verhaal gaan vragen, maar mensen die het leven van 2 mensen zo willen bepalen, die horen niet bij ons, die moeten maar gewoon bij hun eigen leven blijven en dat verder leiden zoals zij dat willen, maar maak het leven van anderen niet stuk en gun je vader het geluk!
Bron: http://artikelsite.info/Varia/Overige/541-Een-familie-drama-in-delen-deel-4.html
Reactie