Het spaarbankboekje
by Merel58
25 Jun, 2014 Gedichten 852 Bezoekers
Mijn Spaarbankboekje
Ik vond hem in de doos
Ach verder niets mee loos
Was toch al helemaal leeg
Was al bijna zo, toen ik hem kreeg
Ik spaarde, dacht ik, elke maand
Het was al naar een aardig bedrag toe gaand
Straks, als ik uit huis zou gaan
Zou er een aardig bedrag op staan
Zij zouden het beheren
Ik gaf mijn geld alle keren
Natuurlijk ging er wel wat af
Omdat ik me onder hun dak begaf
Maar dat ze zoveel zouden rekenen
Dat had ik nooit verwacht
Maar ik voelde de eerste tekenen
Toen ik de aandacht naar mijn bruidsjurk bracht
Nee, geen dure jurk, was mij toebedeeld
Ik was er bijna achter, had weinig gescheeld
We kochten bij een dump mijn trouwjapon
Zodat ik het nog van mijn salaris betalen kon
Driehonderd gulden, helemaal compleet
Het is waar, iets wat ik nooit meer vergeet
Maar ik moest er verder niet over zeuren
Dit kon nu eenmaal gebeuren
Toen ik getrouwd was, kreeg ik mijn boekje
Na ons huwelijk, tijdens een bezoekje
De schrik sloeg me om het hart
Dit was beslist geen goede start
Er stond bijna niets meer op
Had ook bijna niets op gestaan
Dit was diefstal ten top
Zij waren met mijn geld aan de haal gegaan
Toch heb ik ze niets verweten
Maar nooit kon ik het vergeten
Wie doet zijn kind dit aan?
Dat ze geen geld meer op haar boekje had staan
Gelukkig hadden we veel tweedehands in huis
We voelden ons, ook daarmee, thuis
Maar we moesten opnieuw gaan sparen
Om echt nieuwe dingen te vergaren
Nog steeds ben ik teleurgesteld
Dat ze me zo in het ongewisse hebben gelaten
Want elke maand had ik mijn salaris neer geteld
Maar achteraf, had ik geen baten
Daar is hij dan, mijn boekje, zonder geld
Ik heb hem in ere hersteld
Want ook al is hij leeg, staat er niets op
Het bewijs,waarom ik met de contacten stop
Niemand, heeft ooit iets gezegd
Mijn zus heeft haar geld anders weggelegd
Ze was gewaarschuwd en wilde niet als mij
In een dumpjurk trouwen, maar in een van zij
De jongste heeft geluk gehad
Die trof een rijke man op haar pad
Maar toen zijn geld was verdwenen
Schopte ze hem ook nog eens tegen de schenen
Het verhaal van een boekje, zonder geld
Heb ik al dikwijls aan hen verteld
Ze wisten dat er van me was gestolen
Maar hebben deze daad altijd verscholen
Zo gaat het in ons leven
We zijn er niet meer voor elkaar
Het is meer nemen dan geven
Er is meer leugen, dan waar.
Bron: http://artikelsite.info/Varia/Gedichten/2277-Het-spaarbankboekje.html
Reactie