Ziekte van Crohn Column: 54 en zwanger?
by Merel58
5 Oct, 2014 Ziekten 810 Bezoekers
Ziekte van Crohn Column: 54 en zwanger?
Kleren kopen, het moet zo af en toe. Deze keer was het echt nodig. Ik voelde me goed, dus vandaag moest het dan maar even snel.
Het was eindelijk een dag dat het wat beter leek te gaan en dat er tijd kon worden besteed aan kleren kopen. Zo eens in de 3 a 4 maanden moet er weer eens een nieuw kledingstuk gekocht worden, gewoon omdat iets af is, of omdat ik weer gegroeid of afgevallen ben. Zo ook deze keer. Het was best moeilijk om wat te vinden. Door het gebruik van de prednison waren de verhoudingen van mijn lichaam al heel erg veranderd en eigenlijk heb ik altijd aan het einde van de middag een dikkere, opgeblazen buik. 's Morgens valt het nog een beetje mee, maar toch merk ik dat het tegen de middag al erger wordt en 's avonds kan ik bepaalde broeken en rokken al niet meer aan mijn buik verdragen, dus koop ik het liefst kleding met elastiek in de taille.
Het was mooi weer en mijn man en ik waren een beetje aan het zoeken naar wat ruimere kleding deze keer. Er was van alles wat niet paste, er waren leuke kleren bij, die ik weer eens niet kon dragen, maar toch was het wel fijn dat ik me nu eens wat beter voelde, ondanks de warmte en daarom genoten we ook van het winkelen, deze keer.
Ik vond wat leuks, mijn man vond ook wat leuks en we gingen naar de kassa om af te rekenen.
Er stond een leuke jonge dame achter de toonbank en ze was behoorlijk spraakzaam. Ze vertelde dat ze er naar uitzag om weer vrij te zijn, dat ze ook graag nog even op een terrasje wilde gaan zitten. Het duurde nog maar een paar uurtjes, ze hoopte dat het een beetje drukker zou worden in de winkel, want dan ging de dag iets sneller om. Ik knikte en zei dat ik dat wel begreep.
Ze bekeek me nog eens en ineen scheen haar iets op te vallen. "Hoe lang moet U nog?, vroeg ze, kijkend naar mijn dikke buik. "Het zal niet meevallen met deze warmte!".
"Helaas nog veel te lang", antwoordde ik op haar vraag, "maar ik red het wel hoor!", was mijn volgende antwoord.
Mijn man was intussen al weggelopen. Hij stond bij de deur, terwijl ik afrekende en de tas van de verkoopster aanpakte. Ik wenste haar nog een fijne dag en zij mij eveneens, terwijl ik met een glimlach naar mijn man liep. Eenmaal buiten schoot ik in de lach en mijn man vroeg mij waarom ik zo verschrikkelijk moest lachen. Ik vertelde hem van het voorval binnen met de verkoopster. "Stel je voor, op mijn leeftijd nog zwanger", zei ik tegen hem. Hij moest ook lachen. Ach ja, die dikke buik, dat hoort er nu eenmaal bij, je kunt je wel beledigd voelen, maar aan de andere kant....een vrouw van boven de vijftig, die zwanger lijkt te zijn? Een compliment toch? Moet ik er wel jonger uitzien!
Bron: http://artikelsite.info/Mens-en-Gezondheid/Ziekten/4959-Ziekte-van-Crohn-Column-54-en-zwanger.html
Reactie