Mijn huisarts heeft rouwnagels

Het bezoek aan de huisarts

Soms is het even nodig een bezoekje aan de huisarts af te leggen. Ik had een rode plek op mijn buik, overgehouden na een injectie, die maar niet echt wegging. Eigenlijk wilde ik daar niet direct mee naar de huisarts gaan, maar omdat de plek er nu al meer dan twee weken zat, leek het me toch verstandig hem even te raadplegen.

Nou heb ik totaal geen goede band met mijn huisarts. De man is totaal niet met zijn patiënten bezig, volgens mij en is strikt zakelijk met zijn werk bezig. Iets menselijks heb ik nog niet uit zijn mond gehoord, dus de gang naar mijn huisarts is dan ook echt als ik niet anders meer kan. Telefonische consulten zijn ook al uit den boze, het gaat meestal via de assistente, die later met een nietszeggend advies van de huisarts weer terug belt.

Nee voor de lol ga ik er niet heen, maar goed ook, want daar is een huisarts niet voor. Maar een beetje menselijkheid zou hem toch el sieren, even vragen hoe het gaat en dingen terugkoppelen naar vorige bezoeken zou ik ook wel graag eens van hem willen ondervinden. Maar helaas, zo is hij niet, dus je begrijpt dat ik er ook niet graag naar toe ga.

De plek op mijn buik

De afspraak is gemaakt en over vier dagen heb ik een afspraak, ja het weekend zit er ook nog eens tussen, maar goed, de plek zit er toch al twee weken, dus die vier dagen maakt dan ook al niet meer uit. 

Het wachten duurt, zoals gewoonlijk weer lang. Afspraak om drie uur, maar het is al half vier geweest voor ik aan de beurt ben. De wachtkamer is saai, alleen het schilderij is weer vervangen door een ander kunstwerk. Maar daar ben ik na vijf minuten ook wel op uitgekeken. De tijdschriften zijn oud en beduimeld, ik raak ze ook liever niet aan. Ik kijk wat om me heen en zie het spinrag aan het plafond hangen, bah, denk ik nog, wat vies en dat nog wel in een dokterspraktijk!

In de lampenkap, vlak boven mijn hoofd, liggen een aantal dode insecten. Ik kan ze niet tellen, maar ik zie wel dat ze in grootte verschillen. Die mag ook weleens afgestoft en schoongemaakt worden! De bak met folders, ziet er ook al slordig uit. Mensen pakken een folder, lezen die en stoppen hem weer terug, zo lijkt het een oude bak met oude, gebruikte folders. Maar eindelijk komt mijn huisarts dan om het hoekje en roept mijn naam af. Ik sta op, hij houdt de zware deur open en ik volg hem.

Vlak voor de ingang van zijn spreekkamer stopt hij en geeft me een hand. Ik loop naar binnen en ga tegenover hem zitten aan het grote bureau met een grote computer voor zijn neus.
Hij vraagt me wat er aan de hand is en ik vertel van de plek op mijn buik. Hij kijkt op het scherm en ik zie dat hij informatie opvraagt. Terwijl zijn vingers over het toetsenbord gaan, zie ik zwarte randjes onder zijn nagels. Ze zijn wel kort, die nagels, maar toch zijn ze niet schoon! 

Onderzoek

Hij vraagt me of de injecties voor mijn ziekte van Crohn zijn, ik bevestig dit. Dan vraagt hij me te komen staan en hij bekijkt, met die vieze nagels, mijn buik. Nu zie ik ook nog, dat hij zich niet goed heeft geschoren! Er zitten lange haren aan de rechterkant van zijn kin en onder zijn neus. Ik wou dat ik niet was gekomen, wanneer ik verder op onderzoek ga, zal ik dan nog meer ongeregeldheden aan hem vinden? Nee de bril die hij draagt is ook al veel te donker en te breed, ik vind het geen leuke, nette man.

Gelukkig kan de plek geen kwaad, een zalfje smeren en dan gaat het vanzelf weer over. Ik geef hem een hand en loop de spreekkamer uit. Nu vraag ik me af of hij zijn handen wel wast. Hij heeft ook aan mijn buik gezeten en die rouwrandjes onder zijn nagels, die komen toch ook niet van een vorige patiënt? 

Thuisgekomen

Thuisgekomen was ik direct mijn handen, maar ook mijn buik krijgt een beurt. Je weet maar nooit! Lekker een zalfje erop en klaar. Ik heb toch wel de gewoonte om na het boodschappen doen mijn handen te wassen, maar uitgerekend nu, na een bezoek aan de huisarts, dat is toch wel raar. Nou ja, ik hoop hem voorlopig niet meer nodig te hebben.

Maar waar het heengaat met de hygiëne in de zorg, het is me een raadsel. Wanneer ik assistentes zie, met prachtige, lange, gelakte nagels, dan vraag ik me af of ze nog wel met hun werk bezig zijn. Wanneer er in de zorg mensen aan het werk zijn met wekkers om hun polsen, grote kettingen om hun nek en armbanden om hun polsen, dan denk ik dat het met de hygiëne en veiligheid in de zorg niet zo goed gesteld is. Maar als ik zie hoe mijn huisarts eruit ziet, dan ben ik bang dat er niet veel verandering in zal komen, goed voorbeeld doet goed volgen, toch?

Bron: http://artikelsite.info/Mens-en-Gezondheid/Overige/1988-Mijn-huisarts-heeft-rouwnagels.html